باشگاههای زنجیره ای ژیمناستیک و باله اسپین

علل و نحوه برخورد با کودک نافرمان

علل و نحوه برخورد با کودک نافرمان

در این مقاله مطالعه می‌کنید

کودکان همیشه برای سرگرمی و بازی، نافرمانی نمی کنند، گاهی اوقات نافرمانی آن ها دلایلی دارد که شناسایی آن ها می تواند به پیدا کردن راه حل های موثر برای حل این مشکل، کمک کند. یک کودک نافرمان ممکن است برخلاف میل شما عمل کند و برای کنترل کردن موقعیت پیش آمده، از سرپیچی کردن از دستورات شما، استفاده کند. سرپیچی در میان کودکان و نوجوانان بسیار رایج است و بسیار از والدین با آن سروکار دارند. با این حال، مخالفت کردن با احساسات و خواسته های کودکان در طول سال های رشد آن ها، کار آسانی نیست. 

کودکان نافرمان، اغلب ممکن است بداخلاقی و پرخاشگری کنند. اگر چه این رفتارها، در میان کودکان در مراحل رشد آن ها رایج است، اما اصلاح آن ها بسیار مهم است. اولین قدم برای حل این مشکل، پیدا کردن عامل تحریک خشم در آن هاست و سپس ایجاد تغییرات مثبت براساس این عامل است. در این مقاله، درباره علل و نحوه برخورد با کودک نافرمان صحبت خواهیم کرد.

کودکان نافرمان

انواع علل و نحوه برخورد با کودک نافرمان

نافرمانی کودکان دلایل زیادی دارد. برای برخود پرخاشگرانه با آن ها، باید به دنبال علل اصلی این مساله باشم.

امتناع از انجام کاری و اختلاف نظر با آن ها:

اختلاف نظر داشتن با کودکان و همینطور امتناع کردن از انجام کارهایی که کودکان می خواهند، باعث دور شدن شما از هم می شود. اگر به فرزندتان اجازه انجام دادن کاری را ندهید و بیشتر اوقات به او «نه» بگویید، او را دلسرد خواهید کرد و ممکن است در مقابل رفتار شما، سرکش شود. اختلاف نظرهای مداوم و امتناع کردن مداوم از انجام کارها و خواسته های کودک، او را از شما دور می کند و همینطور باعث می شود که آن ها نافرمان شوند.

نکته کلیدی

وقتی کودکتان چیزی از شما می خواهد، این خود فرصتی است که صرف نظر از جوابی که به خواسته او خواهید داد، راه های صحیح برقراری ارتباط مناسب و همینطور کنترل احساسات و تنظیم انتظارات خود را، به او بیاموزید.

بدون حد و مرز بودن:

ممکن است برای فرزندان خود، مرزهایی را تعیین کنید بدون اینکه هدف پشت آن ها را برای او توضیح دهید، این مساله اشتباه است. در حالی که برای فرزندان خود حد و مرزهای سالم تعیین می کنید، حتما دلایل آن را بیان کنید. به عنوان مثال، اگر شما برای کودکتان تعیین می کنید که در هفته فقط یکبار حق دارد که غذای ناسالم بخورد، به جای اینکه به او بگویید، « نمی توانید آن را بیشتر از یکبار بخورید»، بهتر است درباره مضرات غذاهای ناسالم برای او توضیح دهید و به این ترتیب دلیل پشت این کار را به او بگویید.

تغذیه کودک

برچسب زدن های مداوم:

کودکانی که اغلب با یک برچسب خاص، صدا زده می شوند، آن را جز شخصیت و کار خود می دانند. به عنوان مثال، فرض کنید شما مدام به آن ها برچست «متبکر» بزنید، ممکن است آن ها این برچسب را به عنوان ویژگی شخصیتی خود بپذیرند و شروع کنند شبیه به همان برچسب، رفتار کنند.

اگر به یک کودک، برچست «بهترین» داده شود، ممکن است خیال کند که هیچوقت نمی تواند اشتباه کند و همیشه باید بهترین باشد و زمانی که آن ها در بهترین حالت خود نیستند، ممکن است بر شخصیت و روحیه آن ها تاثیر منفی بگذارد و منجر به بروز رفتارهای غیرمنطقی از سوی آن ها شود. فراموش نکنید که تمجید کردن یا سرزنش فرزندان، نباید با برچسب زدن همراه باشد.

نکته کلیدی:

به جای برچسب زدن به کودک تحت عنوان «کودک مفید»، سعی کنید به او بگویید که « تو بسیار مفید بوده ای» یا اینکه « کمک تو بسیار مهم و مفید بود». این روش باعث تحسین کردن کودکان می شود بدون اینکه آن ها را براساس ویژگی ها و یا رفتارشان محدود کنند.

محیط خانوادگی:

دعواهای مداوم و همیشگی در میان اعضای خانواده، می تواند تاثیر بدی بر روی کودک شما بگذارد. آیا در خانه شما، اعضای خانواده زیاد فریاد می زنند؟ آیا بزرگترها به یکدیگر احترام می گذارند؟ محیط های رشد منفی و ناسالم، بر سلامت ذهن و روان کودک و نوجوان تاثیر می گذارد و در نهایت ممکن است باعث شود که نافرمان شوند.

پیامدهای حاصل از نافرمانی

نافرمانی باید در همان مراحل اولیه خود، بررسی و ریشه یابی شود. رفتارهای نافرمان کنترل نشده، ممکن است باعث شود که ویژگی های شخصیتی زیر در کودک، ایجاد شود.

پیامدهای حاصل از نافرمانی

تکبر:

نافرمانی، اغلب به غرور و تکبر ختم می شود. ممکن است همه اعضای خانواده برای صرف شام در کنار هم بنشینند، اما فرزند شما می خواهد که چیز دیگری بخورد و در صورتی که آن را برای او فراهم نکنید، ممکن است به خشم متوسل شود و پرخاشگری کند.

دروغ گفتن:

وقتی کودک شما نمی خواهد به حرف هایتان گوش دهد، ممکن است بهانه های زیادی برای فرار از موقعیت پیدا کند و در این شرایط، برای دستیابی به خواسته های خود، شروع به دروغ گفتن کند. برای مثال کودک شما جعبه مداد رنگی دارد، اما مداد رنگی های دیگری می خواهد، و به همین دلیل ممکن است در صورت مخالفت و امتناع شما از خریدن یک جعبه مداد رنگی جدید، به دروغ گفتن متوسل شود.

بی احترامی:

شما از فرزندتان می خواهید که آب را روی زمین نریزد و متوجه می شوید که او در مقابل شما سرکشی می کند. اگر شما یکی دو بار، رفتارهای نافرمانی آن ها را نادیده بگیرید، ممکن است آن ها دیگر به هشدارها و دستورات شما بی احترامی کنند.

لجاجت:

تنبیه کردن بیش از حد، اغلب باعث نافرمانی کودک می شود و در نهایت باعث لجاجت و لجبازی او در مقابل شما می شود. گاهی فشار بیش از حد از سمت والدین، باعث می شود که کودکان پرخاشگر و نافرمان شوند. اگر شما به طور مکرر کودکتان را سرزنش کنید، باعث می شود که آن ها  کج خلق و لجباز شوند.

رفتارهای آسیب زا:

این مساله با کودکان کوچکتر مشترک است، زیرا اگر کودک شما آسیب ببیند، ممکن است عصبانی شود و با خواهر و برادر یا دوستان خود خوب بازی نکند و آن ها را اذیت کند. آن ها ممکن است در صورت نرسیدن به خواسته های خود، به نیشگون گرفتن یا حتی گاز گرفتن کوچکترها و حتی بقیه، متوسل شوند.

کارشناسان می گویند زمانی که کودک شما ناراحت یا عصبانی است، به او توضیح دهید که گاهی اوقات عصبانی شدن اشکالی ندارد، اما به شرط اینکه به کسی صدمه نزند یا چیزی را نشکند. به آن ها بیاموزید که چگونه با احساسات منفی خود همانند خشم و عصبانیت، درست برخورد کنند.

استفاده بیش از حد از صفحات نمایش در کودکان

چگونه با کودکان نافرمان رفتار کنیم؟

نشان دادن خشم انفجاری و سریع به کودکان، راه حل درستی نیست، این مساله ممکن است باعث وخیم تر شدن شرایط شود و کودک شما با بی احترامی بیشتری به شما پاسخ دهد. در ادامه، چند راه حل درباره نحوه برخورد مناسب با کودکان نافرمان آورده شده است.

از اختیارات خود استفاده کنید و به او توضیح دهید:

رفتار نامناسب و نافرمانی فرزندتان، نباید باعث شود که شما وارد یک جنگ با او شوید. بایدها و نبایدهای  انضباطی و تربیتی خود را برای آن ها توضیح دهید. سختگیر بودن اصلا اشکالی ندارد ولی می توانید تا حدودی انعطاف پذیر باشید. شما می توانید رابطه دوستانه ای با فرزندان خود داشته باشید، اما در مورد نظم و انضباط خط کشی هایی داشته باشید. اگر شما نمی خواهید که آن ها کاری را انجام دهند، دلیلش را به آن ها توضیح دهید.

به آن ها اجازه دهید که مسئول و پاسخگو کارهایشان باشند:

اگر فرزند شما، چندین بار اشتباه کرده است، بهتر است به او هشدار دهید. اگر کودک شما به طور مکرر خواهر یا برادر خود را اذیت می کند، به او بگویید که به مدت یک هفته اجازه تماشای برنامه کارتونی مورد علاقه خود را ندارد. تنبیه هات خود را در این شرایط، حتما جدی بگیرد و در اعمال آن ها کوتاهی نکنید تا حرف های شما را جدی بگیرند.

کنترل همیشگی خود، بر آن ها را حفظ کنید:

اجازه رفتار بد یا پرخاشگری را به آن ها، فقط به این دلیل که در تعطیلات هستند و می توانند آزادانه رفتار کنند، ندهید. اگر شما آن ها را کنترل نکنید، ممکن است این مساله را نقطه ضعف شما بدانند. این مساله باعث می شود که آن ها عادت کنند شما را کنترل کنند. بنابراین، کنترل رفتار اشتباه آن ها در هر مرحله و شرایطی، مهم است و نباید آن را ترک کنید.

آرام اما محکم باشید:

خونسردی خود را در زمان نافرمانی فرزندتان، از دست ندهید. مقتدر باشید و این اقتدار را با خشم اشتباه نگیرید. به عنوان مثال اگر می خواهید که کودکتان اسباب بازی هایش را جمع کند، لحن مودبانه بهتر از یک لحن دستوری است. به عنوان مثال به آن ها بگویید: « اسباب بازی هایتان را جمع کنید، تا به شما در تمیز کردن اتاق کمک کنم»، بهتر است تا اینکه بگویید: « اسباب بازی هایتان را جمع کنید، وگرنه اجازه ندارید تلویزیون تماشا کنید».

دلیل بیاورید:

برخی از کودکان ممکن است هنگام ناراحت شدن، خشمگین شوند. به آن ها توضیح دهید که زدن بقیه ، ممکن است باعث آسیب رساندن به آن ها شود. از آن ها بپرسید اگر کسی آن ها را بزند چه احساسی خواهند داشت؟ آیا صدمه می بینند یا نه؟ بگذارید بدانند که کودکانی که چنین رفتارهایی را دارند، مورد پسند همه نیستند.

به آن ها پاداش دهید:

پاداش دادن به کودکان در ازای رفتارهای مناسب آن ها، به مرور زمان باعث بهتر شدنشان می شود. پاداش دادن نیازی نیست همیشه ملموس و کالا باشد، می توانید از کلمات ستایش آمیز، در آغوش گرفتن و قدردانی برای تلاش های آن ها استفاده کنید.

جدید ترین مقالات ما