حرکات زمینی ژیمناستیک در مسابقات زنان و مردان یکی از بخش هایی است که ورزش گسترده تری به نام ژیمناستیک هنری را رقم می زند. ژیمناستیک هنری از طریق انواع حرکات آکروباتیک (از جمله حرکت زمینی، موازنه، خرک و حلقه) قدرت، چالاکی و ظرافت ورزشکاران را به نمایش می گذارد.
حرکت زمینی، در کنار پرش از روی خرک، یکی از دو رویدادی است که توسط زنان و مردان ژیمناستیک کار در مسابقات المپیک ژیمناستیک برای همه اجرا می شود.
درصورت تماس اعلام کنید از طرف سایت اسپین تماس گرفته اید
بیشتر بخوانید:تفاوت بین پارکور و ژیمناستیک در چیست؟
حرکات زمینی ژیمناستیک
حرکت زمینی یکی از حرکاتی است که در برنامه ژیمناستیک هنری می گنجد. چوب موازنه، میله ناهمسطح و خرک از دیگر نمایشاتی است که در مسابقات بانوان دیده می شود. در رقابت مردان نیز می توان به بخش هایی نظیر میله پارالل، خرک و حلقه ثابت اشاره کرد.
در بخش حرکات زمینی ژیمناستیک، ژیمناست ها حرکات ورزشی خود را با طراحی رقص و همراه با موسیقی اجرا می کند و توجه داور به استفاده مناسب از فضای زمین، تغییر جهت و میزان حرکت، حرکات نمایشی، عناصر رقص، همخوانی با موسیقی و ارتفاع و فاصله پرش است.
روتین زمینی بیشتر از ۹۰ ثانیه طول نمی کشد و باید تمام منطقه را تحت پوشش قرار دهد. پرش و چرخش فرد در هر قسمت از زمین باید به حد نصاب حداقلی برسد.
وسعت سالن مورد نیاز برای اجرای حرکات زمینی ۱۲۰۰ سانتی متر در ۱۲۰۰ سانتی متر است. در بعضی از زمین های ژیمناستیک فنر وجود دارد تا پرش با ارتفاع بیشتر اجرا شود. معمولا در شرایط رقابتی، زمین ژیمناستیک به فنر مجهز است.
انواع حرکات زمینی ژیمناستیک
ورزش زمینی در ژیمناستیک زنان و مردان شامل طیف گسترده ای از حرکات است. از جمله حرکات برجسته می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. نیم وارو: از مهمترین حرکات زمینی ژیمناستیک، میتوان به حرکت نیم وارو اشاره کرد که شامل پشتک زدن، ایستادن روی دست و بعد برگشتن به حالت اولیه با پشتک می شود. از اینجا می توانید اطلاعات بیشتری درمورد نیم وارو به دست آورید.
۲. نیم پشتک: شبیه به روش قبل با این تفاوت که ژیمناست شروع به دویدن می کند و به جای حرکت رو به عقب، به جلو حرکت می کند. از اینجا می توانید اطلاعات بیشتری درمورد این حرکت به دست آورید.
۳. پل برگردان (چرخش به جلو): شبیه به نیم پشتک با این تفاوت که ژیمناست در این حرکت هربار یک قدم جلو می رود و حرکت زیبا و چشم نوازی را به نمایش می گذارد. از اینجا می توانید اطلاعات بیشتری درمورد پل برگردان به دست آورید.
۴. پل برگردان (چرخش به عقب): برعکس روش قبل، که این بار ژیمناست رو به عقب حرکت می کند.
۵. پشتک: در این روش، ژیمناست با زانوی خمیده کل زمین را رو به جلو پشتک می زند.
۶. پشتک وارو: برعکس روش قبل، ژیمناست با زانوی خمیده کل زمین را رو به عقب پشتک می زند.
۷. چرخ و فلک: ژیمناست برای اجرای حرکت چرخ و فلک، ابتدا دست ها را روی زمین می گذارد و پاها را از هم جدا می کند. سپس آنقدر به چرخش ادامه می دهد تا دوباره در حالت ایستاده قرار بگیرد.
۸. پیچ وارو: مانور چرخ و فلک مانند که شامل نیم چرخش، مکث کوتاه در حالت ایستادن روی دست و برگشت به حالت ایستاده می شود.
۹. چرخ و فلک بدون دست: که به آن حرکت هوایی هم گفته می شود. ژیمناست درحالی که روی هوا معلق است و دستانش روی زمین نیست، چرخ و فلک را اجرا می کند.
۱۰. پل برگردان بدون دست: از این نظر که ژیمناست بدون لمس کردن زمین چرخش کامل را اجرا می کند شبیه به مورد قبلی است. با این تفاوت که ورزشکار به جای حرکت به بغل، رو به جلو مانور می دهد.
۱۱. پرش صاف (Straight Jump): پرش رو به جلو، درحالی که پای ژیمناست حین پرش و بعد از فرود آمدن کاملا صاف است و خم نمی شود.
۱۲. قیچی: پای ژیمناست حین پرش به حالت قیچی در می آید.
۱۳. پرش پاباز: جهش رو به جلو که پای ورزشکار حین اجرای آن در هوا باز است.
۱۴. کراس هنداستند: یکی از انواع حرکات زمینی ژیمناستیک، ایستادن روی دست که در آن دست های ورزشکار در فاصله نزدیک به هم روی زمین قرار می گیرد.
امتیازدهی به حرکات زمینی ژیمناستیک
اجرای ورزشکار در ژیمناستیک هنری، شامل حرکات زمینی، براساس کتاب راهنمایی که توسط فدراسیون بین المللی ژیمناستیک تصویب شده و امتیاز انواع استعدادها در سطح رقابت بین المللی در آن آمده است داوری می شود.
امتیاز نهایی ورزشکار براساس امتیاز آغازین محاسبه می شود. یعنی ژیمناست با بالاترین امتیاز ممکن شروع می کند و بعد طبق ضعف و خطاهایی که در اجرا داشته، از او امتیاز کسر می شود. هیئت فنی داوران وظیفه امتیازدهی به حرکات زمینی ژیمناستیک و کسر امتیاز را بر عهده دارد.
در گذشته، حداکثر امتیاز فدراسیون بین المللی ژیمناستیک عدد ۱۰ بود (شاید اصطلاح ۱۰ کامل به گوشتان خورده باشد). اما در سال ۲۰۰۶، فدراسیون بین المللی ژیمناستیک این سیستم را تغییر داد تا میزان سختی مهارت ها و روتین ها را در امتیازدهی لحاظ کند. امروزه، مجموع امتیاز ژیمناست شامل دو امتیاز است: امتیاز دشواری (D) و امتیاز اجرا (E).
امتیاز دشواری مجموع دشواری حرکت و میزان هماهنگی و ملزومات ساختاری را مشخص می کند. دو داور وظیفه بررسی این امتیاز را برعهده دارند و هر یک به صورت جداگانه امتیاز خود را مشخص می کنند و بعد باید با هم به توافق برسند.
امتیاز اجرا به زیبایی و هنرمندانه بودن اجرا امتیاز می دهد. این بخش شش داور دارد. امتیاز از ده شروع می شود و با هر خطا در اجرا، تکنیک یا هنرمندی از آن کسر می شود. هر یک از داوران به صورت جداگانه به روتین امتیاز می دهند، بالاترین و پایین ترین امتیاز کنار گذاشته می شود و میانگین چهار امتیاز باقی مانده همان امتیاز نهایی اجرا است.
برای طراحی و اجرای یک روتین، ابتدا باید با قوانین امتیازدهی که مربوط به سطح رقابت و سازمان شماست آشنا شوید. بدین ترتیب، می توان مطمئن شد که روتین طوری طراحی شده تا حداکثر امتیاز متناسب با مهارت خود را به دست آورید و تمام شرایط لازم را برآورده کنید.
منظور از امتیاز اجباری در ژیمناستیک چیست؟
امتیاز اجباری در ژیمناستیک براساس اجرای روتین خاصی است که تمام ژیمناست های آماتور باید برای رقابت آن را یاد بگیرند. روتین اجباری بسته به سطح رسمی رقابت متغیر است. میزان دشواری این روتین ها از سطح ۱ (آسان ترین) تا سطح ۵ (سخت ترین) را در برمی گیرد.
در ادامه وبسایت masterclass به بررسی نکات مهم در خصوص ژیمناستیک پرداخته است:
“In men’s and women’s competitive gymnastics, the floor exercise is one of the events that make up a broader sport known as artistic gymnastics. Through various acrobatic events—including floor exercise, balance beam, uneven bars, parallel bars, high beam, vault, rings, and pommel horse—artistic gymnastics propels athletes through feats of strength, agility, and grace. The floor exercise is one of two events, along with vaulting, that is performed by both male gymnasts and female gymnasts in Olympic competition.
ترجمه:
در ژیمناستیک رقابتی مردان و زنان، ورزش کف یکی از رویدادهایی است که ورزش گسترده تری را به نام ژیمناستیک هنری تشکیل می دهد. ژیمناستیک هنری از طریق رویدادهای آکروباتیک – از جمله تمرینات روی زمین، پرتو تعادل، میله‌های ناهموار، میله‌های موازی، پرتوهای بلند، خرک، حلقه‌ها، و اسب پومل – ورزشکاران را به شاهکارهای قدرت، چابکی و ظرافت سوق می‌دهد. تمرین کف یکی از دو رویدادی است که به همراه خرک خرک در مسابقات المپیک توسط ژیمناست های مرد و زن انجام می شود.”
منظور از امتیاز اختیاری در ژیمناستیک چیست؟
امتیاز اختیاری در ژیمناستیک براساس اجرای حرکاتی است که ژیمناست برای به رخ کشیدن توانایی و قدرت خود به نمایش می گذارد. انتخاب موسیقی و رقص در حرکت زمینی اختیاری، کاراکتر و شخصیت ورزشکار را نشان می دهد.
درصورت تماس اعلام کنید از طرف سایت اسپین تماس گرفته اید
