صفر تا ۱۰۰ قوانین ژیمناستیک

مقررات عمومی در ژیمناستیک

ورزش ژیمناستیک تأثیر مستقیمی بر عوامل مختلفی از جمله سرعت، چابکی، تعادل، هماهنگی عصبی – عضلانی، استقامت قلبی تنفسی و عضلانی، انعطاف‌پذیری، قدرت و توان ورزشکار دارد. این ورزش از زمان‌های باستانی در جوامع مختلف موردتوجه بوده و به‌مرورزمان، با ایجاد سازمان‌ها و قوانین مخصوص خود، به یک ورزش بین‌المللی و محبوب تبدیل شده است.

در سال ۱۹۴۹، اولین قوانین تحت عنوان قوانین امتیازدهی ارائه شدند و مجموعاً ۱۲ صفحه چاپی است و این قوانین سه فاکتور حرکت، ترکیبات و اجرا را ارزیابی می‌کند.

در سمپوزیوم مادرید در سال ۱۹۷۳، امتیازات بر اساس سه دسته تقسیم شدند: ترکیبات و اجرا با امتیازات ۴/۳، ۶/۱، ۴/۴ که جمع آن ۹/۴ امتیاز شد و ۲/۰ امتیاز برای ریسک، ابتکار و هنرمندی و مهارت بود.

تصمیمات مهمی در کنگره‌های شصت و ششم و هفتم FIG در سئول (۱۹۸۸) و فرانکفورت (۱۹۹۰) گرفته شد که به تغییراتی در قوانین منجر شد که از ۶ داور برای مسابقات رسمی FIG استفاده شد.

سمپوزیوم MTC در سپتامبر ۱۹۹۳ در لوگانو (سوئیس) منجر به بحث‌هایی داغ و ضدونقیض شد که در میان آنها مهم‌ترین آنها به شرح ذیل است:

• معرفی هیئت داوران A وB.
• حفظ عدد ۱۰ به‌عنوان حداکثر امتیاز.

در کنگره شصت و نهمین کنگره FIG در ژنو در ماه می ۱۹۹۴، تصمیم به حذف حرکات اجباری بعد از المپیک ۱۹۹۶ گرفته شد. این تغییرات باعث تغییرات ویژه‌ای در انجام داوری ورزش ژیمناستیک شد. تشکیل هیئت‌های داوری A و B از جمله این تغییراتی بود که به داوران توانایی بیشتری در ارزیابی وضعیت ورزشکاران داد.

قوانین ۱۹۹۷ به‌عنوان یک نقطه عطف در تاریخ قوانین ژیمناستیک محسوب می‌شود؛ زیرا ازاین‌پس، حرکات اجباری دیگر بخشی از مسابقات ژیمناستیک نبودند. تشکیل هیئت‌های داوری A وB، به همراه افزایش تعداد داوران از چهار نفر به شش نفر از دیگر تغییرات مهم بود.

در این تغییرات، جداول اصلاح شدند و تنها تغییرات عمده در داوری در مورد پرش‌ها اعمال شد به هر پرش امتیاز جداگانه‌ای داده شد و این امتیازات میان ۵ گروه پرش تقسیم شدند.

نحوه لباس پوشیدن شرکت‌کنندگان در مسابقات

هر تیمی که تمایل به شرکت در مسابقات دارد، باید تمامی اعضای آن با لباس یکسان و یک‌رنگ در مسابقات حضور داشته باشند. در رشته‌های پارالمپیک، بارفیکس، خرک حلقه و دارحلقه ژیمناست‌ها باید با شلوار بلند همراه با جوراب و کفش ژیمناستیک یا بدون کفش به رقابت بپردازند. اما در حرکات زمینی و پرش خرک، ژیمناست‌ها با لباس‌های متحدالشکل همراه با شورت و جوراب و یا حتی با پاهای برهنه در مسابقات شرکت کنند، حتما باید رنگ پیراهن آنها هم‌رنگ باشد.

علاوه بر این، پوشیدن زیرپیراهن رکابی در تمام مراحل اجباری است. هر ژیمناست باید قبل از شروع مسابقات به این موارد توجه کند؛ در غیر این صورت، احتمال ازدست‌دادن امتیاز وجود دارد.

یک تیم ژیمناستیک شش‌نفره است و بهترین امتیاز پنج نفر اول در هر رده از مسابقات برای اسباب‌بازی موردنظر در نمره‌گیری در نظر گرفته می‌شود.

ژست‌های ظرافت و قدرت در ژیمناستیک

در ژیمناستیک ورزشکاران حرکات موزون و ظریف، قدرت و چابکی را به نمایش می‌گذارند. این رشته ورزشی که در دو بخش آقایان و بانوان برگزار می‌شود، شامل حرکات متنوعی بر روی دستگاه و همچنین حرکات زمینی است که هر کدام نیازمند مهارت، تعادل و قدرت بدنی بالایی هستند.

دو نوع برنامه در ژیمناستیک

در ژیمناستیک، دو نوع برنامه اصلی وجود دارد: برنامه اجباری و برنامه اختیاری. برنامه اجباری توسط مسئولین مربوطه از پیش تعیین شده و به ژیمناست‌ها ابلاغ می‌شود. اجرای دقیق و بی‌نقص این برنامه‌ها که بر اساس اصول فنی و زیبایی نمره‌دهی می‌شوند، امتیاز پایه را برای هر ژیمناست رقم می‌زند.

اما در برنامه اختیاری، خلاقیت و ابتکار ژیمناست‌ها موردتوجه است. در این بخش، هر ژیمناست با مربی خود برنامه‌ای منحصربه‌فرد را طراحی می‌کند که شامل حرکات دشوار و ابتکاری است. ژیمناست در این برنامه‌ها بر اساس درجه سختی و زیبایی امتیاز می‌گیرند. این برنامه فرصتی برای ژیمناست‌ها است تا استعداد و توانایی خود را به طور کامل به نمایش بگذارند.

ارزیابی دقیق و داوری در ژیمناستیک

مسابقات ژیمناستیک توسط دو گروه داور مجرب و کارآزموده قضاوت می‌شود. هیئت داوران الف به بررسی نیازهای ضروری، مشکلات برنامه و ترکیب حرکات می‌پردازند، درحالی‌که هیئت داوران ب، اجرای حرکات را از نظر فنی و زیبایی ارزیابی می‌کنند. در نهایت، امتیازات توسط داوران جمع‌بندی و بر اساس آن، رتبه‌بندی نهایی اعلام می‌شود.

ژیمناستیک: فراتر از یک ورزش

ژیمناستیک، ورزشی فراتر از حرکات فیزیکی است و باعث تمرکز، اعتمادبه‌نفس و قدرت ذهنی ژیمناست‌ها خواهد شد. همچنین، زیبایی و ظرافت حرکات ژیمناستیک، حس شگفتی و تحسین را در تماشاگران برمی‌انگیزد و آنها را به دنیای پرشور و هیجان‌انگیز این رشته ورزشی می‌کشاند.

در ادامه وبسایت nbcolympics قوانین مهم ژیمناستیک در المپیک را بیان کرده است:

“How is Olympic gymnastics scored?
In Olympic gymnastics, the score for an athlete is based on two different components; the Execution Score and Difficulty Score.

Each Execution Score starts at 10.0 points. The judges on the execution panel deduct points for errors, such as steps on landings, falls, flexed feet, bent knees, etc. The Difficulty Score starts at zero, and an athlete will earn points for composition requirements, difficulty of the elements and connection value. In women’s gymnastics, each routine receives points for the eight most difficult elements, while in men’s gymnastics, 10 are counted.

ترجمه:

امتیاز ژیمناستیک المپیک چگونه است؟
در ژیمناستیک المپیک، امتیاز یک ورزشکار بر اساس دو جزء متفاوت است. نمره اجرا و نمره دشواری.

هر امتیاز اعدام از ۱۰.۰ امتیاز شروع می شود. داوران در پانل اجرا برای خطاهایی مانند مراحل فرود، افتادن، خم شدن پاها، زانوهای خم شده و غیره امتیاز کسر می کنند. امتیاز دشواری از صفر شروع می شود و یک ورزشکار برای الزامات ترکیب، سختی عناصر و اتصال امتیاز کسب می کند. ارزش در ژیمناستیک زنان، هر روتین برای هشت عنصر دشوارترین امتیاز دریافت می کند، در حالی که در ژیمناستیک مردان، ۱۰ مورد محاسبه می شود.”

رعایت قوانین ژیمناستیک اساسی‌ترین پیش‌نیاز برای یک رقابت عادلانه و موفق است. این قوانین، نه فقط به اجرای صحیح و ایمن حرکات کمک می‌کنند، بلکه ورزشکاران مطمئن هستند که در بین تمامی شرکت‌کنندگان عدالت برقرار است. در نهایت باید به ارزش و اهمیت این ورزش برای توسعه قدرت، انعطاف، تعادل، و هماهنگی عضلات و عملکرد عصبی عضلانی اشاره کرد. ژیمناستیک یک ورزشی برای بهبود کیفیت زندگی از طریق تمرین بدنی منظم و پیشرفت در مهارت‌های بدنی است. این ورزش، به‌عنوان یک فرایند یادگیری مستمر، از طریق تمرینات مداوم و تکرار موجب بهبود عملکرد بدنی و روحی افراد می‌شود.

بنابراین، از همه شرکت‌کنندگان در این ورزش خواسته می‌شود که با رعایت قوانین، با پشتکار و تمرین مداوم، به بهترین نتایج و عملکرد خود دست یابند و از لحظاتی پر از موفقیت و رشد در مسیر پیشرفت خود لذت ببرند.