دانسته های مهم در خصوص تفاوت ژیمناستیک پسران و دختران

حرکت ها و روتین بانوان بیشتر هنری و شبیه به رقص است، گاهی اوقات انگار یک داستان را در حرکات خود تعریف می کنند، با این حال یک اولویت مهم در حرکات پسران، نشان دادن قدرت و توان بدنی است. در بخش پرتو تعادلی یکی از فاکتور های امتیاز دهی به بانوان، توانایی هنری و حرکات ظریفی است که در حین مسابقه اجرا می شود.

در گذشته دختران اجازه این را داشتند که در انتهای حرکات خود در مسابقه، یک جهش ناگهانی و بلند را انجام دهند، اما طبق قوانین سال ۲۰۱۲ و تغییر کدهای امتیاز دهی این رشته، بانوان فقط باید به حرکات اصلی و مد نظر خود پرداخته و به آن ها بسنده کنند. پسران همیشه باید این کار را در انتهای حرکات خود انجام دهند و کماکان نیز این قانون پابرجاست.

حرکات روی زمین یا Floor Exercise

هم ژیمناست های پسر و هم ژیمناست های دختر بر روی یک  مت مخصوص که روی زمین پهن است به رقابت می پردازند، اما دختران با پخش موسیقی رقابت خود را پیگیری می کنند اما پسران چنین چیزی را در مسابقات نخواهند داشت. به طور کلی، وسایل و لباس های ژیمناستیک دخترانه با پسرانه تفاوت دارد.

تفاوت های خاصی در زمینه قوانین و مقررات مسابقات نیز وجود دارند. در حالت عمومی، حرکت های رقصی نظیر پریدن و جهش بخشی از نیازمندی ها و کسب امتیاز در دختر ها هستند اما این موضوع برای مسابقات پسران صدق نمی کند.

همچنین پسران باید در حالت کلی در طول مسابقه جهش و حرکات بیشتری داشته باشند. پسران معمولا حرکت هایی را در حین مسابقه اجرا می کنند که نیاز بیشتری به قدرت و توان بدنی دارند.

حرکات در طاق جهشی (Vault)

ژیمناست های پسر و دختر هر دو باید بر روی یک میز جهش مشابه به اجرای حرکات و رقابت با هم بپردازند، با این حال ارتفاع میز برای پسران بیشتر از بانوان است.

حرکات و جهش هایی که در این بخش انجام می شوند نیز به هم شبیه هستند. عموما پسران حرکاتی سخت تر و پیچیده را نسبت به بانوان اجرا می کنند. شرکت کنندگان حرفه ای و مطرح پسر در این بخش معمولا حرکاتی نظیر جهش دوگانه و چرخشی نظیر سوکاهارا (Tsukahara) دوگانه از پشت و هنداسپرینگ دابل جلو را اجرا می کنند. دختر ها به ندرت این حرکات سخت را اجرا می کنند.

در گذشته پسران و بانوان شرکت کننده در مسابقات به رقابت بر روی اسب های مخصوص برای انجام حرکات می پرداختند – پسران به شکل طولی بر روی آن حرکات را اجرا می کردند و دختر ها بیشتر در مرکز به اجرا می پرداختند – اما در سال ۲۰۰۱، بنا به دلایل امنیتی این اسب ها جای خود را به میز دادند.

میز جهش یک جایگزین امن‌تر برای اسب شناخته می شود و ریسک افتادن ژیمناست از روی میز کمتر از یک اسب است (به خصوص در حین اجرای حرکت سختی مثل یورچنکو). احتمال آسیب دیدگی شرکت کنندگان نیز با جایگزین شدن میز به جای اسب ها کاهش یافته است.

میله های غیر هم اندازه، میله های موازی و میله بلند

میله های غیر هم اندازه همانطور که در بالا نیز اشاره کردیم مربوط به مسابقات دختر ها هستند و دو بخش میله های موازی و میله بلند مربوط به مسابقات پسران می شوند. تمامی این موارد تفاوت هایی با یکدیگر دارند.

میله های غیر هم اندازه و میله های موازی معمولا از جنس فایبرگلاس ساخته می شوند و در ابعاد بزرگتر هستند، در حالی که میله بلند از جنس فلز ساخته می شود و ابعاد کمتری دارد. در نتیجه، نحوه گرفتن میله توسط ورزشکاران در هر حرکت متفاوت است و استفاده از حالت گرفتن نامناسب برای هر حرکت می تواند خطرات خاص خود را داشته باشد.

همچنین نحوه طراحی و قالب قرار گیری میله ها نیز متفاوت است. میله با ارتفاع در رشته پسران در حدود ارتفاع ۲.۷ متری از زمین قرار دارد. میله های غیر هم اندازه دو دسته از نوار ها هستند که در فاصله ۱.۸ متر از هم قرار دارند. قد آن ها نیز۱.۶ فیت و ارتفاع ۲.۴ متری دارند.

میله های موازی دو میله هستند که فقط در فاصله یک و نیم فوت (حدودا نیم متر) از هم قرار دارند و با ۶ و نیم فوت  (نزدیک دو متر) ارتفاع از زمین قرار دارند. تمامی این ارتفاعات و طول ها قابل تغییر و شخصی سازی هستند، البته برخی از آن ها به عنوان استاندارد مسابقات المپیک شناخته می شوند.