چرا ژیمناستیک ریتمیک؟
ژیمناستیک ریتمیک مسلما زیباترین ورزش جهان است و در عین حال در مقابل ورزش قدیمی تر و مشهور تر خود یعنی ژیمناستیک، ناشناخته ترین و کم توجه ترین ورزش جهان است. ژیمناستیک ریتمیک در واقع نوع ظریف تر و طبیعتا ریتمیک ژیمناستیک است. به همین دلیل، اغلب مردم در مورد آن اطلاعی ندارند یا تصویری دوگانه از آن دارند. بسیاری عقیده دارند که این ورزش بیشتر تجملاتی و یک سرگرمی دخترانه است که شامل آرایش، سنگ های قیمتی و زرق و برق است.
آن‌ها می گویند این ورزش فقط انجام حرکاتی با روبان است و ورزش محسوب نمی شود. خب، من می خواهم متفاوت باشم! ژیمناستیک ریتمیک یک رویداد رسمی در المپیک است، نه یک سرگرمی زود گذر. بله، به هنگام مسابقات، ژیمناست ها لباس های مخصوص خود را با سنگ های قیمتی تزیین می کنند و این ورزش را با وسایل کمکی مانند روبان اجرا می کنند. اما، این تنها بخش قابل مشاهده ژیمناستیک ریتمیک کودکان است؛ قسمت عمده ی این ورزش، تمرینات هماهنگ و منظمی ست که در واقع این ورزش را می سازند.
یک ژیمناست ریتمیک باید جهش، چرخش و حرکات انعطافی بدن را همزمان با پرت کردن وسایل مختلف انجام دهد. آن هم حرکاتی که همگی با موسیقی، هماهنگ باشند. آسان نیست! اما ژیمناست ریتمیک باید آن را با تلاش بی وقفه خود به ثمر برساند و این کار با ساعت ها تمرین بدست می آید.
ژیمناستیک ریتمیک در ایران
ژیمناستیک ریتمیک در ایران به گونه ای است که باشگاه پر از دخترانی است که لباس مخصوص به تن دارند و شنیدن چنین جملاتی در باشگاه اختصاصی ژیمناستیک ریتمیک اسپین:
- «برو بالاتر!»
- «سریع باشید دختران، انگشت های پایتان را به سمت جلو ببرید»
- «پنج تا دیگه! زانو های خودتونو صاف کنید»
این ها صحبت های مربی است. همان طور که ژیمناست ها از طریق تمرینات تقویتی را طی می کنند، بدن هایشان را در موقعیت های مختلف نگه داشته، حرکت داده و کشش می دهند تا بتوانند به هدف خود نزدیک شوند و هر عضله را تقویت کنند. یک ژیمناست ریتمیک در کنار قوی بودن، باید فوق العاده انعطاف پذیر باشد.
کف پا باید به شکل منحنی و انگشتان پا به سمت جلو باشد، پاها باید قدرت باز شدن زیادی داشته باشند، پشت باید به حدی خم شود که از وسط تا شود. این ها حداقل هایی ست که در آموزش ژیمناستیک ریتمیک در ایران سعی می‌شود تا به این ایده‌آل‌ها نزدیک شوند.
حالت پاها در ژیمناستیک ریتمیک
برای این که ژیمناست های ریتمیک جهش های ظریف و آراسته خویش را که به دلیل آن مشهور هستند، داشته باشند، یک ۱۸۰ باز کردن عادی کافی نیست. باید بیشتر از ۱۸۰ باز شود. این امر با تمرین کشش بین دو صندلی حاصل می شود که بر روی هر صندلی مچ یک پا قرار داده می شود و با پا به صندلی فشار داده می شود تا عقب بروند.
هیچ کس به قدرت یک بازیکن فوتبال یا یک کشتی گیر شک نمی کند. اما به دلایلی، مردم وقتی که درباره ژیمناستیک ریتمیک در ایران می شنوند، چشمشان را گرد می کنند.
نحوه اجرای ژیمناستیک ریتمیک
شاید این ظرافت و زینت ژیمناست ها است که فریبنده است. افراد کمی می دانند که ظریف ترین و زیباترین این ورزشکاران اغلب قوی ترین آنان هستند. ژیمناست های ریتمیک برای ساعت ها سخت کار می کنند. یک تماشاگر احتمالا تلاش ژیمناست ریتمیک را که برای کنترل هر ابزار به کار می گیرد را نمی بیند. برای ماهر شدن در آکروباتیک، کار با توپ، چوب دستی، حلقه، طناب و روبان باید تمرین های سخت زیادی انجام داد.
به هنگام رقابت هر ژیمناست ریتمیک تنها یک شانس برای اثبات خویش دارد. یک فرصت برای نشان دادن همه این تمرین و کارهای سخت در مدت ۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه تحت نظارت داوران دارد. اگر ژیمناست مرتکب خطا شود، هیچ کس موسیقی را قطع نمی کند.
او باید بیرون برود و شجاعانه در مقابل فشار ایستادگی کند و خونسرد باشد. هنگامی که موسیقی شروع می شود، او هم پرواز می کند تا جایی که ابزارهای کمکی با بدنش یکی می شوند آن هم در شرایطی که هیچ شانس دومی د مسابقات ژیمناستیک ریتمیک وجود ندارد.
ژیمناستیک ریتمیک به طرز عجیبی اعتیاد آور است. احساس وجود ابزاری شگفت انگیز در دست و تسخیر صحنه و چشم ناظران، شگفت انگیز است. این احساس مانند حرکات یک آکروبات یا حتی یک پرنده می باشد میان گام های موسیقی در حال تاخت و تاز است. وقتی که من در حین آموزش و یا نمایش هستم، هر چیز دیگری بی اهمیت است. شما در دنیای ژیمناستیک ریتمیک غرق خواهید شد. قطعا گذشتن از چنین ورزشی به همین آسانی ها نیست.
باشگاه ژیمناستیک اسپین | ژیمناستیک تخصصی | ژیمناستیک ریتمیک | ایروبیک | تغذیه کودکان
